ηγεμονικότητα

η

1. η ιδιότητα τού ηγεμονικού, τού ικανού να ηγεμονεύει

2. μεγαλοπρέπεια, μεγαλοδωρία που ταιριάζει σε ηγεμόνα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ηγεμονικός. Η λ., στον λόγιο τ. ηγεμονικότης, μαρτυρείται από το 1896 στην εφημερίδα Ακρόπολις].